Z ligi językowej uralo-ałtajskiej wywodzi się język azerski. Zaliczany jest do rodziny ałtajskiej, a wewnątrz niej do tureckiej grupy językowej. Stanowi język urzędowy Azerbejdżanu.
Rzadziej z kolei posługują się nim mieszkańcy Kazachstanu, Gruzji, Armenii, części Federacji Rosyjskiej, a także wschodniej Turcji czy północno-zachodniego Iranu. Jeśli chodzi o język azerski, to występuje on w dwóch różniących się odmianach: północnej i południowej. Różne wersje nie stanowią przeszkody w porozumiewaniu się osób mówiących w każdej z nich.
Na odmianie północno-azerskiej zaznaczył swój wpływ język rosyjski, co przez dosyć długi okres czasu symbolizował nawet alfabet w postaci cyrylicy. Z kolei odmiana południowo-azerska wykazuje podobieństwo do języka perskiego i arabskiego, na co wskazują tamtejsze zapożyczenia oraz służący do zapisu alfabet arabski, stosowany przez Azerów, mieszkających w Iranie. Współcześnie język azerski zapisuje się alfabetem łacińskim, mimo że w jeszcze niedalekiej przeszłości przedstawiało się to zupełnie inaczej.
Oprócz pochodzenia, właśnie taki sposób zapisu sprawia, że język ten wydaje się podobny do tureckiego. Blisko mu też do języków, jakimi mówi ludność zamieszkująca Azję Środkową. Do istotnych cech języków reprezentujących ligę uralo- ałtajską, a więc i języka azerskiego, należy aglutynacja.
Przejawia się to między innymi w charakterystycznym sposobie tworzenia rzeczowników i czasowników. Dokonuje się tego za pomocą końcówek dodawanych do rdzenia wyrazu..
