W oparciu o dialekt kastylijski, na obszarze Półwyspu Iberyjskiego ukształtował się hiszpański język literacki. Szybko zyskał rangę narodowego. Należy do indoeuropejskiej rodziny językowej, w której razem z francuskim, włoskim, portugalskim i rumuńskim reprezentuje grupę romańską. Najwięcej wspólnych cech łączy go z portugalskim.
Istnieje kilka wersji języka hiszpańskiego, jak na przykład galicyjski, kataloński, baskijski czy kastylijski. Posługują się nimi mieszkańcy różnych regionów Hiszpanii. Językiem urzędowym jest nie tylko dla Hiszpanów, ale także dla mieszkańców wielu państw amerykańskich. Po hiszpańsku mówi się też na zachodzie Afryki.
Nazwa castellano dotyczy zwykle języka hiszpańskiego, obowiązującego na terenie Hiszpanii i Ameryki Południowej. Z kolei określenie espanol wiąże się z hiszpańskim używanym między innymi w Meksyku czy krajach Ameryki Środkowej. Dialekty hiszpańskiego, jakimi posługuje się ludność w Europie i na kontynencie amerykańskim różnią się, ale tylko w niewielkim stopniu. Dotyczy to przede wszystkim zagadnień gramatycznych.
Popularyzacją języka i kultury hiszpańskiej na całym świecie zajmuje się Instytut Cervantesa. Dba też o zachowanie czystości spójności językowej. Hiszpański to jeden z najczęściej używanych języków świata. Cieszy się opinią łatwego do opanowania.
Charakterystyczne dla niego są często występujące zdrobnienia. Zna go blisko 1,5 mld osób. Posiada status języka oficjalnego wielu organizacji międzynarodowych, takich jak ONZ, UNESCO, FIFA czy Unia Afrykańska..
